شعر طنز(یاد از آن روزی که بودم اولی)
دو چيز تفاوت فاحشي را بين انسان و حيوان به وجود مي آورد : قدرت بيان و دروغگويي
تا زماني كه به قدرت نرسيده اي فرمانبردار باش و چون به آن رسيدي، فروتن
خطا کردن یک کار انسانی است اما تکرار آن یک کار حیوانی
خنده، بهترين اسلحه جنگ با زندگي است
تمام کتاب‌های تاریخی که در آن دروغی نیست، به طرز وحشت‌ناکی خسته‌کننده می‌باشند
دانشمند كسي است كه فرق ميان "من مي دانم" و "من مي پندارم" را مي داند
نقص مهم امپراتوريهاي بزرگ دنيا اين بود كه قوانين را مغزهاي قوي براي مردان قوي مي نوشتند و ضعف بشر را در نظر نمي گرفتند
زیبایی
چنان پرشکوه و مقدس است که هرجا به وجود آید هر قدر در طول قرون و اعصار
دستهایی ملل وحشی به انهدام آن بکوشند باز آثار آن پابرجا می‌ماند
در زندگی هیچ چیز به اندازه هیجانهای شدید خوش آینده نیست
تقوی و پرهیزکاری برای یک دختر برازنده‌تر از هر جواهری است
در زیر آسمان کبود همه چیز ممکن است حتی غلبه راستی بر دروغ.
هرگز به احساساتي كه در برخورد اول با كسي پيدا مي كنيد نسنجيده اعتماد نكنيد
در نظام ديكتاتوري، دارايي يكي از امور برازنده است. در نظام دموكراسي، دارايي تنها امر برازنده است
مذهب خدمت بزرگي به عشق نمود زماني كه آن را گناه ناميد
نام
اصلی او آناتول فرانسوا تیبو (به فرانسوی: François-Anatole Thibault)
است این نویسنده را پادشاه نثر فرانسه لقب داده اند. او در ۱۸۴۴ در پاریس
متولد شد و در سال ۱۹۲۴ درگذشت. پسر کتابفروشی بنام "فرانسوا" بود که نام
مستعار "فرانس" از آن گرفته است. وی تحصیلات خود را بطور رسمی ادامه نداد
شخصا مطالعه می کرد و در سال ۱۸۷۳ یعنی در ۲۹ سالگی "اشعار طلائی" خود را
منتشر ساخت. او در جوامع ادبی پاریس رفت و آمد می کرد و به جریانات ادبی
علاقه وافر داشت تدریجا هم به داستان نویسی و نگارش آثار منثور علاقه مند
شد
در سال ۱۸۷۹ "ژوسکات و گربه لاغر" را نوشت و در سال ۱۸۸۱
"جنایت سیلوستر بونار" را منتشر ساخت. و در سال ۱۸۸۵ "کتاب دوست من" را که
گلچینی از خاطرات زیبای کودکی اوست نوشت وی از سال ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۳ صفحه ادبی
نشریه "تان" را اداره می کرد که مجموعه های خود را در چهار جلد منتشر
ساخت. بعد از این وی دوباره به نگارش داستان پرداخت. و در سال (۱۸۸۹)
"بالتازار" , در سال (۱۸۹۰) "تائیس" و در (۱۸۹۳) "عقاید ژروم کوانار" و در
(۱۸۹۴) "چنگ قرمز" را نوشت و در ۱۸۹۶ وارد آکادمی فرانسه شد و به عضویت
فرهنگستان فرانسه درآمد. در این زمان وی مجله "تاریخ معاصر" و "آقای برژه
در پاریس" (۱۹۰۱) را نوشت که مانند داستان ها و رمان های او مورد استقبال
قرار گرفت بعد هم کم کم قدم به صحنه سیاست گذاشت
آناتول فرانس در سنین جوانی
او
در کتاب های "روی سنگ سپید" و "جزیره پنگوئن ها" و "عصیان فرشتگان" مضحکه
نبرد سیاسی و اجتماعی و بن بست های فناناپذیر اندیشه بشر را منعکس ساخت
کتاب "خدایان تشنه اند" که در سال ۱۹۱۲ نوشته شده آئینه ای است که آناتول
فرانس در آن فاجعه انقلاب فرانسه را با رنگ و لعاب خاصی منعکس کرده است.
در سال ۱۹۰۸ کتاب "زندگی ژاندارک" را نوشت و این یک شاهکار شگفت انگیز
تاریخی می باشد پس از جنگ جهانی اول که ضربه بزرگی به روح حساس او وارد
ساخت او در دام هرج و مرج های فکری روشنفکران عصر گرفتار شد در نگارش دو
جلد کتابی که آخرین آثار او هستند از خاطرات شیرین کودکی الهام گرفت. این
دو کتاب عبارتنداز: "پسر کوچک" که در سال ۱۹۱۹ نوشته شد و "زندگی در آغوش
گل ها" که در سال ۱۹۲۱ به رشته تحریر درآمد. و بوسیله این دو جایزه نوبل
ادبیات سال ۱۹۲۱ را گرفت. به سال ۱۹۲۲ به علت حملاتش به مسیحیت چاپ آثار
وی تحریم گردید
او سنگین , قوی , سهل و ممتنع می نوشت و سنت های کلاسیک را رعایت میکرد
در دهه ۱۹۲۰ برخی از آثارش در فهرست کتاب‌های ممنوع فرانسه بودند
متن آهنگ نگو عشق پویا بیاتی
