شعر طنز(یاد از آن روزی که بودم اولی)
روزی
من با تاکسی عازم فرودگاه بودم. ما داشتیم در خط عبوری صحیح رانندگی می
کردیم که ناگهان یک ماشین درست در جلوی ما از محل پارک خود بیرون پرید.
رانندة تاکسی من محکم ترمز گرفت. ماشین سر خورد، و دقیقاً به فاصله چند سانتیمتری از ماشین دیگر متوقف شد! راننده
ماشین دیگر سرش را ناگهان بیرون آورد و شروع کرد به فریاد زدن به طرف ما.
راننده تاکسی فقط لبخند زد و برای آن شخص دست تکان داد. منظورم این است که
او واقعاً دوستانه برخورد کرد.
با
تعجب از او پرسیدم: ((چرا شما این رفتار را کردید؟ آن شخص نزدیک بود ماشین
تان را از بین ببرد و ما رابه بیمارستان بفرستد!)) در آن هنگام بود که
راننده تاکسی درسی را به من آموخت که هرگز فراموش نکرده و برایتان توضیح
میدهم:
((قانون
کامیون حمل زباله.)) او توضیح داد که بسیاری از افراد مانند کامیون های
حمل زباله هستند. آنها سرشار از آشغال، ناکامی، خشم، و ناامیدی در اطراف
می گردند. وقتی آشغال در اعماق وجودشان تلنبار می شود، آنها به جایی احتیاج دارند تا آن را تخلیه کنند و گاهی اوقات روی شما خالی می کنن
به خودتان نگیرید. فقط لبخند بزنید، دست تکان بدهید، برایشان آرزوی خیر بکنید، و بروید.
آشغال های آنها را نگیرید تا به افراد دیگر ی در سرکار، در منزل، یا توی خیابان پخش کنید.
حرف آخر این است که افراد موفق اجازه نمی دهند که کامیون های آشغال روزشان را خراب کنند و باعث ناراحتی آنها شوند.
زندگی خیلی کوتاهتر از آن است که صبح با تأسف از خواب برخیزید، از این رو….. ((افرادی را که با شما خوب رفتار می کنند دوست داشته باشید. برای آنهایی که رفتار مناسبی ندارند دعا کنید.))
"زندگی ده درصد چیزی است که شما می سازید و نود درصد نحوه برداشت شماست"
داستان کوتاه پاره آجر 
