بگذار
لبهايـــــت براي بوسيدن باشد
چشمهايــــــت
به اندازه ي کافي
حرف
براي گفتن دارد...
________________________________________________________________
از
من بگريزيد که مي خوردهام امروز
با
من منشينيد که ديوانهام امشب
يک
جرعه آن مست کند هر دو جهان را
چيزي
که لبت ريخت به پيمانهام امشب
________________________________________________________________
بردي به
غمزه ي همه صبر و قرار من / آخر به سر رسيده چه خوش انتظار من / ترسم دوباره
فاصله افتد ميان ما / مي بوسمت که بوسه شود يادگار من
________________________________________________________________
مـــــا
نسل
بوسه هاي ممنوع ايم
عشق
را
ميانِ
لبهاي هم، پنهان کرده ايم
تا
نمــــــــــيرد !
________________________________________________________________
درنگي
کن در آغوشم که امشب
فروزانست
بزم عشق ديرين
نمي
خوابيم و مي نوشيم تا صبح
ز
جام بوسه ها ، بس راز شيرين . . .
________________________________________________________________
بوسه
از آن جهت بود شيرين
كه
نشان محبتي باشد
نزد
من بوسه اي بود خوشتر
كه
در آن سوءنيتي باشد!
________________________________________________________________
با
نگاهي که رنگ مستي داشت
خنده
اي بر لبانش گذر کرد
در
دو چشمش نگاه کردم و گفت
بايد
از عشق حاصلي برداشت
سايه
يي روي سايه يي خم شد
در
نهانگاه رازپرور شب
نفسي
روي گونه يي لغزيد
بوسه
يي شعله زد ميان دو لب
________________________________________________________________
چشمان
من هزار زبان دارد
من
ساقيم به محفل سرمستان
تا
کي ز درد عشق سخن گويي
گر
بوسه خواهي از لب من بستان
________________________________________________________________
تنها
به خنده
يا
به شکر خنده هاي تو
گرد
و غبار از دل تنگم زدودني ست
در
روزگار هر که ندزديد مفت باخت
من
نيز مي ربايم
اما
چه ؟
بوسه
بوسه از آن لب ربودني ست