میلاد مظهر علم و عزت و عدالت و سخاوت و شجاعت،اسد الله الغالب، علی بن ابیطالب، مبارک باد.
بنا به نوشته مورخين ولادت حضرت امام على عليه السلام در روز جمعه 13 رجب در سال سى ام عام الفيل به طرز عجيب و بي سابقه اى در درون كعبه يعنى خانه خدا بوقوع پيوست،پدر آن حضرت ابو طالب فرزند عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود بنا بر اين على عليه السلام از هر دو طرف هاشمى نسب است ،در بعضى روايات آمده است كه فاطمه بنت اسد پس از وضع حمل(پيش از اينكه بوسيله نداى غيبى نام او على گذاشته شود) نام كودك را حيدر نهاد .
اي علي، اي آيت جان، آمدي _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____
آمدي، اي جان جانان، آمدي
ذات حق را جلوه گر چون آفتاب
دل فروز، از مشرق جان آمدي
کعبه از نور جمالت روشن است
کز حريم لطف يزدان آمدي
مـيـلاد مـســـعــود امـيـرمـومـنــان اسـت
هنگــام شــادي و ســـرور مـومـنــان اســت
در خانه حق ز امر رب نوري عيان شد
كـز روي او شرمنده خورشـيـد جـهان است
مژده به اهل ولا ميلاد حيدر رسيد
مخزن اسرار حق ساقى كوثر رسيد
منبع جود و سخا ولى داور رسيد
مظهر لطف خدا، شافع محشر رسيد
از قــــــدرت لايـــزالـــــي يــــــزدانــــــي
گـرديــده قــلــوب شـيــعــيـان نوراني
از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر
در كـعــبــه وجـــود عـــلـي عـمراني
امشب شب ولادت مولای ما علی است
سلطان دين و دل، شه ارض و سماء علی است
با گوش دل شنو که به يمن قدوم او
تسبيح اهل هر دو جهان ذکر يا علی است
تنها اگر وارد به بيت دادگر شد
خارج زبيت دادگر، با يك پسر شد
از نور حق آغوش گرمش منجلى بود
زيرا تجليگاه قنداق على بود
مکه پر شور و شعف/ کعبه می گیرد شرف
قبله را قبله نما/ آمده میر نجف
ای تو کعبه را نگین/ یا امیر المؤمنین
ای تو خلقت را پدر/ وی خلائق را امین
کن نظر ز روی لطف/ به تمام پدران
روز سیزده رجب/ ای امیر مؤمنان
ما عاشق و مشتاق فتح كاظمينيم
ديوانه كوى دل آراى حسينيم
ما آرزوى شهر سامرا داريم
بر اين اميد، راه نجف در پيش داريم
تا در جوار تو ماوا بگيريم
ما جشن ميلاد تو را آنجا بگيريم
ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود
خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!
حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!
بال های خویش را دست توسل کرده بود
در دل فتاد از جنب و جوش ، جوش و خروشش
آمد نداى ادخلى از حق بگوشش
شد فاطمه مهمان و حق شد و خروشش
بنت اسد گل گشت و ايزد باغبانش
بعد از سه شب مهمانى و مهمان نوازى
آمد برون از بيت حق با سرفرازى
اى خانه زاد حق ، درون خانه حق
وز نام حق نام دلاراى تو مشتق
ميلاد تو ياد اور حكم جليل است
يا اور حكم عنايت بر خليل است
راز بناى كعبه شد ابراز از تو
شد باب رحمت بر رخ ما، باز از تو
دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت
جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت
هنگام نهادن قدم بر سر خاک
دیوار حرم به احترام تو شکافت
زان سبب ماه رجب ماه خداست
که اندر آن میلاد شاه لافتی ست
شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:
” چون که صد آمد نود هم پیش ماست”
حجت حق، از حریم حق، به امر حق عیان شد
روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد
خانه زاد حق ولادت یافت اندر خانه ی حق
حق به مرکز جا گرفت، باطل گریزان از میان شد
زد عشق تو خیمه در دل ما
حل شد زتو جمله مشکل ما
با مهر علی و آل بسرشت
از روز ازل خدا دل ما
ذکر من، تسبیح من، ورد زبان من علی است
جان من، جانان من، روح و روان من علی لست
تا علی (ع) دارم ندارم کار با غیر علی
شکر لله حاصل عمر گران من علی است
هر کس که شود داخل حصن حیدر
ایمن بود از عذاب روز محشر
جز مهر علی و آل چیزی نبود
سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر
دلم شده غرق سرور و شعف
کعبه شده بهر علی یک صدف
مرغ دلم رها شده به سوی
ایوان باصفای شاه نجف
نیستم بیگانه، هستم آشنایت یا علی
از ازل دل داده بر مهر و ولایت یا علی
تا جمال خویش را در کعبه حق ظاهر کند
پرده گیرد از جمال دلربایت یا علی
میلاد مرتضی اسدالله حیدر است
جشن ولادت علی(ع) آن میر صفدر است
زوجی برای فاطمه حق آفریده است
این زادروز همسر زهرای اطهر است
در میـــان کعـبه جـان ، پـرتـو حق جلــوه گر شــد
فاطمه بنت اســد هم ، صــاحب زیبـا پسر شــد
کعبه آن شب ، غـرقـه در نـور دل افـروز خـدا بـود
آسمان کعبه گویی ، مظــهر صــدها گهـــر شــد
عطــر جـانبخش بهشـتی در فضــای کعبه پیچید
تا کـه میـــلاد ســعید مـرتضی فخــر بشــر شــد
مـژده میـــلاد مـولا ، می کنــــد از غم رهـــــــایم
زین بشارت کام امّت ، مملو از شهد و شکر شـد
يعنى خدا را مظهر كل صفاتى
از ذات بگذشته حق را عين ذاتى
با نام تو ديوان هستى را نوشتند
با مهر تو، اب و گل ما را سرشتند
اينك فضاى كشور ما منجلى كن
اكنده از اواى گرم يا على كن
آن شب فضاى كعبه اذينى دگر داشت
گوئى خم گيسوى شب چينى دگر داشت
استاره ها بر گرد مه پروانه بودند
چشم انتظار جلوه جانانه بودند
ان شب غم از مرز ولايت دور شد دور
ام القمرى را سينه همچون طور شد طور
با يورشى ظلمت اسير نور گرديد
چشم كج انديشان عالم كور گرديد
آن شب زنى را، راز دلها با احد بود
بيت احد خلوتگه بنت اسد بود
_________________________________________________yoursms_____
از كعبه حق بانك جلى مى آيد
آواى خوش لم يزلى مى آيد
بشنو كه سروش وحى حق مى گويد
آغوش گشائيد که على(ع) مى آيد
خدا عقل را به انساني نداد جز آن كه روزي او را با كمك عقل نجات بخشيد. _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____ _________________________________________________yoursms_____
هر كس با حق در افتاد نابود شد.
قلب، كتاب چشم است.
تقوا در رأس همة ارزش هاي اخلاقي است.
در مصيبت ها يا چون آزادگان بايد شكيبا بود، و يا چون ابلهان خود را به فراموشي زد.
چيز اندك كه با اشتياق تداوم يابد، بهتر از فراواني است كه رنج آور باشد.
غيبت كردن، تلاش ناتوان است.
خوابيدن همراه با يقين، برتر از نماز گذاردن با شک و ترديد است.
مردم براي اصلاح دنيا چيزي از دين را ترک نمي گويند، جز آنکه خدا آنان را به چيزي زيانبار تر دچار خواهد ساخت.
روزي را با صدقه دادن فرود آوريد.
نابود شد کسي که ارزش خود را ندانست.
حسادت بر دوست، از آفات دوستی است.
ناتوان ترین مردم کسی است که در دوست یابی ناتوان است واز ناتوانتر آن که دوستان خود را ازدست بدهد.
چون نشانه های نعمت پروردگار آشکار شد،باناسپاسی نعمت ها را از خود دور نسازید.
فقر، مرگ بزرگ است !
هنگامی كه توانایی فزونی یابد، شهوت كاستی گیرد.
ای فرزند آدم ! آنچه را كه بیش از نیاز خود فراهم كنید، برای دیگران اندوخته اید.
آن كس كه لباس حیا بپوشد كسی عیب او را نبیند.
وفاداری با خیانت كاران نزد خدا نوعی خیانت، و خیانت به خیانت كاران نزد خدا وفاداری است.